Het begin

The beginning

Wat is een boek zonder begin?
Een verhaal zonder begin dan?
Soms begint iets met het eind en spreek je van een terugblik.
Maar waarom eigenlijk dat begin?
Iets begint altijd ergens en dus nooit nergens.
Ontbreekt het begin dan zal iedereen afvragen: waar is het begin?
Waarmee, waarom, waarvoor of waardoor is alles begonnen?
Vanaf het begin hebben mensen altijd alles willen weten.
Ook juist die dingen die ze beter niet kunnen weten.
Maar hoe zou het zijn als je het dan wel zou weten?
Mensen zijn vaak onverbiddelijk hierin.
Ze willen gewoon alles weten tot dat ze er bij neer vallen en zullen eindigen en dus dood zullen zijn. Er waren dus al mensen die maar vertelden over dat begin.
Dit zijn werkelijk fantastische verhalen die al vaak duizenden jaren onveranderd kunnen overleven.

Dus wie wil jij zijn wanneer je denkt te gaan beweren dat dit niet zo zal zijn en het allemaal maar een verzinsel zal zijn? Op zijn minst denk ik dat je dan een beetje arrogant zal zijn.

Dus net gaat doen alsof je het zelf allemaal veel beter zou weten.
En dat kan je dus gerust grootspraak noemen.
En daarom kun je dus beter aannemen dat er ooit een begin was.
En misschien is het ook wel beter wanneer er een eind zal zijn. Ja, een eind dat dus echt niet altijd de dood hoeft te zijn. Nee, zelfs het paradijs of het Nieuw Jeruzalem zou kunnen zijn. En neem dan alsjeblieft van me aan dat je hier niet voor niets op deze aarde bent en je zelfs speciaal ergens voor bedoeld bent. Iets dat dus veel meer waardevol dan iets dat dood, niets of levenloos zal zijn.

Zo kunnen wij dus nu gaan kijken naar 2 broers van elkaar. Twee broers waarvan de ene misschien de betekenis van "niets" als naam draagt en de andere de betekenis van "schepsel" in zijn naam zal meedragen.

Stel nou dat deze 2 broers er ook werkelijkheid zijn geweest. En omdat de broer wiens naam "een schepsel" kon verbeelden, zich meer voelde dan zijn broer wiens naam "vrijwel niets" kon verbeelden, sloeg hij zijn broer maar de hersens in. Want zo vatte de broer die zichzelf een werkelijk "schepsel" voelde zich staan tegenover een naam die "niets" betekende.

Het woord voor een naamgeving bleek dus een belangrijk gegeven voor de mens te zijn en zal onmogelijk "niets" kunnen zijn. Ook al is een menselijk schepsel daar nog zo van overtuigd.

Dit gegeven staat dus letterlijk in een verhaal geschreven dat ook weleens “Het verhaal” wordt genoemd. Voor mij is het een goed aannemelijk verhaal dat zelfs in een boek beschreven wordt, een boek dat ze dus vaak maar “Het Boek” hebben willen noemen. Sommige mensen nemen aan dat de creatie van de mens begint met een man en vervolgens een vrouw.

Maar je kunt er ook eens vanuit proberen te gaan dat het leven begint met 2 broers van elkaar. Dus 2 broers van elkaar, waarvan de ene broer de betekenis van "niets" in zich mee draagt en de andere broer de betekenis van "schepsel" in zich meedraagt.

En dan dus met een verhaal van het woord “God” die in de creatie dat “Leven” heet en dus werkelijk creator of schepper heet, “Het Verhaal” (dus “Leven”) werkelijk is begonnen.

Een gehandicapte kunstenaar verbeelde al eens zo’n creatie en bracht het tot een bijzonder beeld dat in het zogeheten Stedelijk Museum in de Nederlandse stad Amsterdam, kon worden aangekocht. Het is een schilderij, dat zelfs in deze Goddeloze tijd in Europa onverminderd geprezen wordt door zogeheten kunstkenners en kunstcritici.

Maar de daadwerkelijk gehandicapte kunstenaar, die dus gewoon maar een mens is geweest, zal zijn beperkingen altijd gekend en erkend hebben en daarmee dus ook niet ijdel is geweest. Geprezen noem ik daarom de kunstenaars die eigen tekortkomingen daadwerkelijk in ogenschouw kunnen nemen en daarmee dus niet de verleiding van ijdele zelfzucht en werkelijke arrogantie zijn in gegaan. Hiermee zullen zij zichzelf dus ook nooit een meerdere hoeven te voelen tegenover een ander mens. En voelen zij zich nooit te verheven hiervoor!

O ja, deze kunstenaar en het werk dat ik hier bedoel hebben natuurlijk beiden ook nog een naam. De kunstenaar heet Henry Matisse en het werk heet “la-perruche-et-la-sirene”

 

 

What is a book without a beginning?
A story without beginning then?
Sometimes something starts with the end and speak of a retrospective.
But why it start?
Something always starts somewhere and never nowhere.
Missing the start everyone will ask: where is the beginning?
With what, why, where or by which it all started?
From the beginning, people always want to know everything.
Also the very things that they do not know better.
But how would it be if you would know it then?
People are often grim herein.
They just want to know everything until they fall down upon and will end and so will his death. So there were already people who only told about it early.
These are truly amazing stories that often survive unchanged for thousands of years.

So who do you want to be when you intend to say that this will not be so and all will be but a fiction? At least I think you will be a little arrogant.

So just going to pretend you know it all yourself would be much better.
And that may call you so feel free to boast.
And thus you can so better accept that there ever was a beginning.
And perhaps it's also better when an end will be. Yes, an end which really do not always have to be death. No, even could be paradise or the New Jerusalem. And please please me that you are not here for nothing on this earth and you are even specially designed for something. Something that is so much more valuable than anything dead, lifeless or nothing will be.

Thus, we can now look at two brothers. Two brothers, one of which might be the meaning of "nothing" as a name carries and the other meaning of "creature" in his name will carry.

What if these two brothers also were real. And because the brother could imagine whose name means "a creature", felt over his brother, whose name means "virtually nothing" could imagine, he hit his brother, but in the brain. For thus summed up the brother himself truly "creature" felt face a name that meant "nothing".

The word for naming thus proved to be an important factor for people and will be impossible "nothing" can be. Even though it is a human creature there so convinced.

This fact is literally written in a story that also sometimes called "The Story." For me it is a good plausible story that is even described in a book, a book she so often but "The Book" do not call. Some people believe that human creation starts with a man and then a woman.

But you can also even from trying to get that life begins with two brothers. Thus, two brothers of each other, one of which brother the meaning of "nothing" is, in itself, and the other brother, the meaning of "creature" in carries.

And so with a story of the word "God" in the creation that 'Life "hot and so really creator or creator is called," The Story "(hereinafter" Life ") really began.

A disabled artist ever imagined such a creation and brought it to a particular image in the so-called Museum in the Dutch city of Amsterdam, could be purchased. It is a painting that is even praised unabated at this ungodly time in Europe through so-called art experts and art critics.

But actually disabled artist who so ordinary but was a man, will always be known limitations and acknowledged, and therefore was not in vain. I call therefore commended the artists can actually take into consideration own shortcomings and thus not the temptation of vain selfishness and real arrogance are gone. With this they will therefore never itself a more have to feel to another human being. And they never feel too lofty for this!

Oh yes, the artist and the work that I mean both have of course a name here. The artist called Henry Matisse

and the work is called "la perruche-et-la-siren"

Iets meer van het bijzondere werk van Henri Matisse:

  1. Some more of the extraordinary work of Henri Matisse:

Zoals je kunt ondervinden was Henri Matisse werkelijk geboeid door alle vormen van uiten. Dus dit betekend dat hij zich aangetrokken voelde tot het woord, de muziek, de dans en het beeld.

 

As you can encounter Henri Matisse was really fascinated by all forms of expression. So this means that he was attracted to the words, the music, the dance and image.

(Door Ayla, 11 jaar)

Henri Matisse werd erg ziek toen hij 21 jaar was. Daarom gaf zijn moeder hem penselen en verf…..en besloot hij kunstenaar te worden. En wat voor een kunstenaar!  

 

Oase van Matisse
Het Stedelijk Museum heeft een mooie tentoonstelling over Matisse met heel veel van zijn werk. En mijn moeder en ik (Ayla) mogen als één van de eersten komen kijken. Bij de ingang krijgen we een boekje met informatie over Matisse en de tentoonstelling, het Matisse Familiespoor. Speciaal gemaakt voor families. Daar staan allemaal leuke weetjes in over Matisse en over de schilderijen. We volgen het “Slakkenspoor” en zoeken steeds naar de schilderijen waarover het vertelt.

In de zalen beneden zie je dat hij in Parijs woonde en uitzicht had op de Notre Dame, die schilderde hij dan ook vaak. En je ziet veel andere schilderijen van schilders die ook in zijn tijd leefden, zoals Picasso en Van Gogh.

 

Parkiet en de zeemeermin

Toen Matisse ouder werd ging hij in plaats van schilderen, knippen en plakken. Hij gebruikte geen verf, maar gekleurde vellen papier en knipte er vele verschillende bloemen, stroken, een parkiet en zelfs een zeemeermin van. Dat is heel bijzonder, want dat deed niemand. Op de bovenverdieping hangen super grote schilderijen met die geknipte figuren, echt super vet!

(By Ayla, 11 years)

Henri Matisse became very sick when he was 21 years old. Therefore, his mother gave him his brushes and paint ... and decided to become an artist. And what an artist!

 
Oasis of Matisse
The Stedelijk Museum has a beautiful exhibition about Matisse with a lot of his work. And my mother and I (Ayla) may come to see one of the first. At the entrance we get a booklet with information about Matisse and the exhibition, Matisse Family Trail. Specially designed for families. There are all in fun facts about Matisse and the paintings. We follow the "Snails Track" and always looking for the paintings which it says.

In the halls below you can see that he lived in Paris and had a view of Notre Dame, which he painted over too often. And you see many other paintings by painters who lived in his time, including Picasso and Van Gogh.

 

Parakeet and the Mermaid

When Matisse grew older, he went instead of painting, cutting and pasting. He used no paint, but colored sheets of paper and cut many different flowers, ribbons, a parrot and even a mermaid. This is very special, because nobody did. On the upper floor hanging super large paintings which cut figures, really super fat!